gefast
so
ég gefst, hann gefst; hann gafst, við gáfumst; hann hefur gefist
|
| |
 framburður | | |  beyging | | | form: miðmynd | | | 1 | | |
| | frumlag: þágufall | | | fá (e-ð) | | | dæmi: mér gafst ekki tími til að klára uppþvottinn | | | dæmi: almenningi gefst kostur á að prófa nýja bílinn |
| | | 2 | | |
| | frumlag: nefnifall | | | reynast, ná (góðum/slæmum) árangri | | | dæmi: þessi plöntuáburður hefur gefist vel |
| | | 3 | | |
| | gefast upp | | |
| | játa sig sigraðan, sjá ósigur sinn | | | dæmi: skákmaðurinn gafst upp fyrir heimsmeistaranum | | | dæmi: við gáfumst upp á að reyna að sannfæra hana |
|
| | |  gefa | | | gefinn |
|
