| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | það að vera sekur, afbrot, misgerð, sekt | | | eiga sök á <þessu> | | | gefa <honum> upp sakir | | | gera upp sakirnar við <hana> | | | hafa <hana> fyrir rangri sök | | | hafa það til saka unnið að <segja sannleikann> | | | taka á sig sökina | | | vera sýkn saka |
|
| | 2 |
| |
| | kæra, ákæra | | | bera af sér sakir | | | bera sakir á <hana> | | | gefa <honum> að sök að <hafa kveikt í húsinu> | | | vera/verða sannur að sök |
|
| | 3 |
| |
| | orsök, ástæða | | | <verða að hætta keppni> af <þessum> sökum | | | <refsa honum> fyrir þá sök |
|
| |
orðasambönd: |
| | <hann er ekki við> eins og sakir standa |
| |
| | hann er ekki við í augnablikinu, ekki við sem stendur |
|
| | fara <hægt, varlega> í sakirnar |
| |
|
| | vera undir sömu sök(ina) seldur |
| |
| | vera sama marki brenndur, sem svipað er ástatt um |
|
| | vera viss í sinni sök |
| |
| | vera alveg viss, sannfærður um eitthvað |
|
| | það er ekki að sökum að spyrja |
| |
| | það á ekki að koma á óvart |
|
| | <þetta> er sök sér |
| |
| | þetta er nú ekki svo alvarlegt |
|
| | <þetta> kemur ekki að sök |
| |
|
