einangraður
lo
hann er einangraður, hún er einangruð, það er einangrað; einangraður - einangraðri - einangraðastur
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: ein-angraður | | form: lýsingarháttur þátíðar | | 1 | |
| lagður einangrunarefni | | dæmi: hlýtt er í húsinu þar sem það er vel einangrað |
| | 2 | |
| aðskilinn frá öðru (öðrum) | | dæmi: klaustrið var einangrað frá umheiminum | | dæmi: það er ekki hægt að líta á þetta sem einangrað fyrirbæri |
| | einangra | | einangrast |
|