| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | ekki á lífi, dáinn | | | detta niður dauður | | | liggja dauður | | | vera nærri dauður <úr kulda> |
|
| | 2 |
| |
| | a | | |
| | án athafnalífs, líflaus | | | dæmi: mér fannst þessi borg gersamlega dauður staður og lítið gaman þar |
| | | b | | |
| | (sjór) | | | fisklaus, sem illa veiðist í |
|
|
| | 3 |
| |
| | meðvitundarlaus af áfengisneyslu |
|
| |
orðasambönd: |
| | dauðir hlutir |
| |
| | alls kyns hlutir og eignir (gagnstætt við manneskjur) | | | dæmi: hann hefur engan áhuga á dauðum hlutum |
|
| | ganga af <honum> dauðum |
| |
| | drepa hann | | | dæmi: þetta hneykslismál er að ganga af flokksstjórninni dauðri |
|
| | rísa upp frá dauðum |
| |
| | lifna við eftir að hafa verið í dvala eða dáinn |
|
| | vera ekki dauður úr öllum æðum |
| |
| | geta enn þá sýnt dug eða kraft |
|
