brydda
so
ég brydda, við bryddum; hann bryddaði; hann hefur bryddað
|
|
framburður | | beyging | | beyging | | 1 | |
| fallstjórn: þolfall | | setja bryddingu (á e-ð) | | dæmi: hún bryddaði inniskóna með rauðum borða |
| | 2 | |
| brydda upp á <ýmsum nýjungum> | |
| eiga upphafið (að e-u) | | dæmi: hún reyndi að brydda upp á nýju umræðuefni |
| | það bryddir á <nýjum venjum> | |
| <nýjar venjur> koma fram, þeirra verður vart | | dæmi: fljótlega fór að brydda á efasemdum fundarmanna |
|
| | bryddaður | | bryddur |
|