brjálaður
lo
hann er brjálaður, hún er brjáluð, það er brjálað; brjálaður - brjálaðri - brjálaðastur
|
|
framburður | | beyging | | 1 | |
| sturlaður, vitfirrtur | | dæmi: ertu brjálaður maður að gera þetta! |
| | 2 | |
| stjórnlaus af reiði | | dæmi: hún varð brjáluð þegar hún komst að framhjáhaldinu | | brjálast |
| | 3 | |
| (veður) | | ofsafenginn | | dæmi: veðrið var orðið brjálað þegar við fórum heim um kvöldið |
|
|