| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | fallstjórn: þolfall/þágufall | | | eyða (e-u) í eldi, láta (e-ð) loga | | | dæmi: hún brenndi bréfin í arninum | | | dæmi: hann brennir gömlu dagblöðunum | | | dæmi: allur úrgangur er brenndur |
|
| | 2 |
| |
| | fallstjórn: þolfall | | | svíða (e-ð) með hita eða eldi | | | dæmi: kaffið er brennt og malað | | | brenna sig | | |
| | dæmi: ég brenndi mig á heitu vatni |
|
|
| | 3 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | nota (e-ð) sem eldsneyti | | | dæmi: flugvélin brennir miklu eldsneyti |
|
| | 4 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | brjóta (fæðu) niður í efnaskiptum líkamans | | | dæmi: líkaminn brennir fæðunni |
|
| | 5 |
| |
| | fallstjórn: þolfall | | | brenna sig á <þessu> | | |
| | gera þessi mistök, fara illa út úr þessu | | | dæmi: margir hafa brennt sig á því að taka of há lán |
|
|
| | 6 |
| |
| | hraða sér eitthvert á bíl, bruna | | | dæmi: þau brenndu í kaupstaðinn |
|
| |
orðasambönd: |
| | hafa nóg að bíta og brenna |
| |
| | hafa næg efni til að framfleyta sér |
|
| |  brenna |
| | brennast |
