brenglaður
lo
hann er brenglaður, hún er brengluð, það er brenglað; brenglaður - brenglaðri - brenglaðastur
|
|
framburður | | beyging | | form: lýsingarháttur þátíðar | | 1 | |
| truflaður, afbakaður, ruglaður | | dæmi: íslensku stafirnir eru allir brenglaðir í tölvunni hjá mér | | dæmi: ég er með eitthvað svo brenglað tímaskyn í dag |
| | 2 | |
| óeðlilegur, truflaður | | dæmi: kynferðislega brenglaður afbrotamaður |
| | brengla | | brenglast |
|