heita
so
ég heiti, hann heitir; hann hét, við hétum; hann hefur heitið
|
|
framburður | | beyging | | 1 | |
| bera tiltekið nafn | | dæmi: hvað heitir hún? | | dæmi: fjallið heitir Esja | | dæmi: hún hét réttu nafni Sif |
| | 2 | |
| fallstjórn: (þágufall +) þágufall | | lofa (e-u) hátíðlega | | dæmi: ég heiti þér þessu | | dæmi: hann hét því að skila aftur peningunum |
| | 3 | |
| heita á <Óðin> | |
| biðja til Óðins, ákalla Óðin (sér til hjálpar) | | dæmi: þeir hétu á dýrlinginn að koma sér til bjargar |
|
| | 4 | |
| frumlag: þágufall | | ferðinni er heitið <til borgarinnar> | |
| borgin er takmark ferðarinnar | | dæmi: hvert er ferðinni heitið? |
|
| | 5 | |
| láta <þetta> gott heita | |
| láta það nægja, vera sáttur við þetta | | dæmi: ég þagði og lét þetta gott heita |
| | það á að heita svo | |
| það er svo í orði kveðnu | | dæmi: það á að heita svo að göturnar séu sópaðar |
| | það má heita <svo> | |
| það er næstum <þannig> | | dæmi: það mátti heita fullvíst að hann væri með peningana |
| | það getur ekki heitið | |
| það er ekki hægt að halda því fram (að svo sé) | | dæmi: það getur ekki heitið að komið hafi full dagsbirta í dag |
| | það er ekkert sem heitir | |
| það þýðir ekkert annað | | dæmi: þú verður að skila ritgerðinni, það er ekkert sem heitir |
| | <þetta> á að heita <sparnaður> | |
| þetta á að vera sparnaður (en er það í raun ekki) | | dæmi: hún á að heita lærður kokkur | | dæmi: herbergið átti að heita með sjónvarpi en það sást hvergi |
|
|
|
|
|