tengdur
lo
hann er tengdur, hún er tengd, það er tengt; tengdur - tengdari - tengdastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | form: lýsingarháttur þátíðar | | | í tengslum við e-ð | | | dæmi: allt í þorpinu er tengt sjónum | | | dæmi: upplesturinn er tengdur bókmenntahátíðinni | | | dæmi: hún á dýrmætar minningar tengdar móður sinni | | | vera tengdur <henni> | | |
| | vera í fjölskyldutengslum við hana, t.d. mágur hennar eða svili, eða giftur frænda hennar |
| | | tengja | | | tengjast |
|