2
sleppa
so
ég sleppi, hann sleppir; hann sleppti; hann hefur sleppt
|
| |
 framburður | | | fallstjórn: þágufall | | | 1 | | |
| | láta (e-ð) laust | | | dæmi: ég sleppti dagblaðinu svo það féll á gólfið | | | dæmi: fanganum hefur verið sleppt | | | dæmi: þau slepptu hundinum lausum | | | sleppa takinu/tökunum | | |
| | losa takið | | | dæmi: hann sleppti takinu á stýrinu | | | dæmi: hún getur ekki sleppt tökunum á börnunum þótt þau séu farin að heiman |
| | | hafa varla sleppt orðinu | | |
| | vera að enda við að segja e-ð | | | dæmi: hún hafði varla sleppt orðinu þegar þjónninn kom að borðinu |
|
| | | 2 | | |
| | gera ekki (e-ð), taka (e-ð) ekki með, skilja (e-ð) eftir | | | dæmi: hún ætlar að sleppa skólanum í dag | | | dæmi: það er í lagi að sleppa þessari bíómynd | | | dæmi: ég sleppti því að nota bláa garnið | | | sleppa <þessu> úr | | |
| | hlaupa yfir þetta | | | dæmi: hann sleppir stundum úr máltíð |
|
| | | 3 | | |
| | sleppa sér | | |
| | missa stjórn á sér, reiðast |
|
| | | 4 | | |
| | frumlag: þágufall | | | ná ekki lengra, hætta | | | dæmi: þegar borginni sleppir taka við akrar | | | dæmi: þokunni sleppti og það fór að rigna |
| | |  sleppa |
|
|
|
