|
framburður |
| form: kvenkyn fleirtala |
| 1 |
|
| (3. persóna) konur (eða kvenkyns verur, t.d. skessur eða kindur) sem rætt er um eða vísað til | | dæmi: systurnar komu inn og þær voru báðar brosandi | | dæmi: þarna eru Sigrún og Jóna, ég hef ekki séð þær lengi | | dæmi: konurnar vinna mjög vel og margar þeirra eru búnar um hádegi | | dæmi: hvar eru kisurnar? þær eru úti | | dæmi: hún vill ekki að þeim finnist að hún sé of forvitin | | hún |
|
| 2 |
|
| 3. persóna; vísar til nafnorðs (eða nafnliðar) í kvenkyni fleirtölu | | dæmi: hún telur krónurnar og setur þær í budduna | | dæmi: þær eru margar tilviljanirnar í lífinu | | dæmi: Björk og Elín eru komnar, viltu sýna þeim hvar skáparnir eru? | | hún |
|
| 3 |
|
| ábendingarfornafn; með fallorði í kvenkyni fleirtölu eða eitt sér, oft með aukasetningu | | dæmi: við vorum að fá þær fréttir að verkinu væri enn ólokið | | dæmi: á þeim þremur vikum sem við vorum á Spáni rigndi bara einu sinni | | dæmi: hann opnaði skúffurnar hægra megin og tvær þær efstu voru tómar | | sú |
|
| 4 |
|
| ákvæðisorð með fleirtölunafnorði eða samsettum nafnlið sem vísar til kvenna | | dæmi: þær Hanna og Heiða útskrifast í vor | | dæmi: við báðum þær vinkonurnar um að hjálpa okkur | | dæmi: herbergi þeirra systra er á efri hæðinni |
|