þyngja
so
ég þyngi, hann þyngir; hann þyngdi; hann hefur þyngt
|
|
framburður | | beyging | | 1 | |
| fallstjórn: þolfall | | gera (e-ð) þyngra | | dæmi: þeir settu steina í bátinn til að þyngja hann | | dæmi: hækkun vaxta þyngir greiðslubyrðina af láninu | | dæmi: Hæstiréttur þyngdi dóminn um tvö ár |
| | 2 | |
| frumlag: þágufall | | <honum> þyngir | |
| honum versnar, honum líður verr | | dæmi: sjúklingnum þyngdi mjög um nóttina |
|
| | þyngjast |
|