þyngja
so
ég þyngi, hann þyngir; hann þyngdi; hann hefur þyngt
|
| |
framburður | | | beyging | | | 1 | | |
| | fallstjórn: þolfall | | | gera (e-ð) þyngra | | | dæmi: þeir settu steina í bátinn til að þyngja hann | | | dæmi: hækkun vaxta þyngir greiðslubyrðina af láninu | | | dæmi: Hæstiréttur þyngdi dóminn um tvö ár |
| | | 2 | | |
| | frumlag: þágufall | | | <honum> þyngir | | |
| | honum versnar, honum líður verr | | | dæmi: sjúklingnum þyngdi mjög um nóttina |
|
| | | þyngjast |
|