|
framburður | | beyging | | orðhlutar: þjón-usta | | 1 | |
| vinna sem e-r er ráðinn til að leysa af hendi fyrir e-n annan, þjónustustarf | | hafa <hana> í þjónustu sinni | | taka <tæknina> í þjónustu sína | |
| | vera til þjónustu reiðubúinn | |
| vera tilbúinn að aðstoða við e-ð |
|
| | 2 | |
| aðstoð við e-n, t.d. viðskiptavin | | dæmi: ýmiss konar þjónusta er í boði fyrir eldri borgara | | dæmi: hann beið lengi í búðinni eftir þjónustu | | veita <viðskiptavinum sínum> þjónustu |
|
|