| |
 framburður |
| |  beyging |
| | fallstjórn: þágufall |
| | færa (e-ð) til með útréttum höndum |
| | dæmi: hann ýtti mér út úr dyrunum |
| | dæmi: okkur tókst að ýta bílnum úr skaflinum |
| | dæmi: geturðu ýtt á takkann? |
| | dæmi: þeir ýttu bátnum frá landi |
| | ýta á <hana> |
| |
| | beita hana þrýstingi | | | dæmi: sölumenn ýta á fólk að kaupa |
|
| | ýta á eftir <henni> |
| |
| | reka á eftir henni | | | dæmi: kennarinn ýtti á eftir nemendum að skila verkefnum |
|
| | ýta undir <óánægjuna> |
| |
| | auka á óánægjuna | | | dæmi: laxeldi ýtir undir fiskneyslu |
|
| | ýta úr vör |
| |
| | ýta (bát) frá landi | | | dæmi: þeir ýttu úr vör í dögun |
|
| | ýta við <honum> |
| |
| | beita hann þrýstingi, reka á eftir honum | | | dæmi: það þarf að ýta við honum að fara til tannlæknis |
|
| |
orðasambönd: |
| | ýta <fyrirtækinu> úr vör |
| |
| | hefja það, byrja starfsemi þess |
|
