yfirbuga
so
ég yfirbuga, við yfirbugum; hann yfirbugaði; hann hefur yfirbugað
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: yfir-buga | | fallstjórn: þolfall | | ná að sigra (e-n), ná (loks) líkamlegu valdi á (e-m), ná að hemja (e-n) | | dæmi: eftir hörð átök tókst lögreglunni loks að yfirbuga óeirðaseggina | | dæmi: barnið grét án afláts þar til svefninn yfirbugaði það |
|