|
framburður |
| beyging |
| 1 |
|
| fara til hliðar, fara frá | | dæmi: ökumennirnir mættust og hvorugur vildi víkja | | víkja fyrir <honum> | |
| dæmi: hann vék fyrir henni svo að hún kæmist inn | | dæmi: rigningin vék fyrir sólskini |
| | víkja úr vegi | |
|
|
| 2 |
|
| fallstjórn: þágufall | | segja (e-m) upp, reka (e-n) | | dæmi: ráðherranum var vikið úr embætti | | dæmi: skólastjóri sá ástæðu til að víkja honum úr skólanum |
|
| 3 |
|
| frumlag: þágufall | | nú víkur sögunni <til Englands> | |
| nú segir sagan frá því sem gerist í Englandi |
|
|
| 4 |
|
| víkja + að | |
| fallstjórn: þágufall | | víkja að <þessu> | |
| tala um þetta, minnast á þetta |
| | víkja orðum að <þessu> | |
| tala um þetta, minnast á þetta |
| | víkja sér að <henni> | |
| snúa sér að henni | | dæmi: hann vék sér að mér og ávarpaði mig |
| | víkja <dálitlu> að <betlaranum> | |
|
|
|
| 5 |
|
| víkja + frá | |
| víkja frá <honum> | |
| fara burt frá honum um stund | | dæmi: hún þorði ekki að víkja frá sjúklingnum |
| | víkja ekki frá <kröfum sínum> | |
| halda fast við kröfur sínar |
|
|
|
| 6 |
|
| víkja + undan | |
| fallstjórn: þágufall | | víkja sér undan <þessu> | |
| reyna að koma sér hjá þessu, forðast þetta | | dæmi: hún vék sér undan því að svara spurningunni |
|
|
|
| 7 |
|
| víkja + við | |
| frumlag: þágufall | | <þessu> víkur <svona> við | |
| þetta er þannig, svona stendur á þessu | | dæmi: hvernig víkur þessu við? |
|
|
|
| víkjast |
| víkjandi |
| vikið |