Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum

víkja so info
 
framburður
 beyging
 1
 
 fara til hliðar, fara frá
 dæmi: ökumennirnir mættust og hvorugur vildi víkja
 víkja fyrir <honum>
 
 dæmi: hann vék fyrir henni svo að hún kæmist inn
 dæmi: rigningin vék fyrir sólskini
 víkja úr vegi
 
 færa sig til hliðar
 2
 
 fallstjórn: þágufall
 segja (e-m) upp, reka (e-n)
 dæmi: ráðherranum var vikið úr embætti
 dæmi: skólastjóri sá ástæðu til að víkja honum úr skólanum
 3
 
 frumlag: þágufall
 nú víkur sögunni <til Englands>
 
 nú segir sagan frá því sem gerist í Englandi
 4
 
 víkja + að
 
 fallstjórn: þágufall
 víkja að <þessu>
 
 tala um þetta, minnast á þetta
 víkja orðum að <þessu>
 
 tala um þetta, minnast á þetta
 víkja sér að <henni>
 
 snúa sér að henni
 dæmi: hann vék sér að mér og ávarpaði mig
 víkja <dálitlu> að <betlaranum>
 
 gefa betlaranum dálítið
 5
 
 víkja + frá
 
 víkja frá <honum>
 
 fara burt frá honum um stund
 dæmi: hún þorði ekki að víkja frá sjúklingnum
 víkja ekki frá <kröfum sínum>
 
 halda fast við kröfur sínar
 6
 
 víkja + undan
 
 fallstjórn: þágufall
 víkja sér undan <þessu>
 
 reyna að koma sér hjá þessu, forðast þetta
 dæmi: hún vék sér undan því að svara spurningunni
 7
 
 víkja + við
 
 frumlag: þágufall
 <þessu> víkur <svona> við
 
 þetta er þannig, svona stendur á þessu
 dæmi: hvernig víkur þessu við?
 víkjast
 víkjandi
 vikið
loðin leit
texti
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík