| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | hreyfing loftsins í veðrahvolfinu í ákveðna átt | | | dæmi: kaldur vindur blés úr norðri | | | dæmi: vindurinn feykti til laufblöðunum | | | dæmi: hann sneri skipinu upp í vindinn | | | það hreyfir ekki vind |
|
| | 2 |
| |
| | loft í innyflum | | | leysa vind | | |
|
|
| |
orðasambönd: |
| | fá vind í seglin |
| |
|
| | haga seglum eftir vindi |
| |
|
| | hafa vindinn í fangið |
| |
|
| | láta <orð hans> sem vind um eyru/eyrun þjóta |
| |
| | taka ekki mark á orðum hans |
|
| | það er allur vindur úr <honum> |
| |
| | hann er ekki lengur fullur af krafti |
|
| | það er vindur í <henni> |
| |
| | hún er full yfirlætis, montin |
|
| | <laufið> fýkur út í veður og vind |
| |
| | laufið fýkur út um allt (og hverfur) |
|
