|
framburður | | beyging | | 1 | |
| mistök, skekkja, t.d. í útreikningi eða stafsetningu | | dæmi: hann gerði þrjár villur á prófinu |
| | 2 | |
| röng hugmynd, röng trú | | dæmi: biskup segir að falsspámenn leiði marga í villu |
| | 3 | |
| það að vera villtur | | dæmi: ferðamennirnir lentu í villu í þokunni |
| | orðasambönd: | | snúa frá villu síns vegar | |
| hverfa frá röngu líferni eða rangri skoðun |
| | vaða í villu og svíma | |
|
|