viðurkenndur
lo
hann er viðurkenndur, hún er viðurkennd, það er viðurkennt; viðurkenndur - viðurkenndari - viðurkenndastur
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: viður-kenndur | | form: lýsingarháttur þátíðar | | sem miðað er við, mark er tekið á, sem hefur ákveðinn opinberan stimpil | | dæmi: nám við viðurkennda menntastofnun | | viðurkenna |
|