viðurkenna
so
ég viðurkenni, hann viðurkennir; hann viðurkenndi; hann hefur viðurkennt
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: viður-kenna | | fallstjórn: þolfall | | 1 | |
| játa sök sína, mistök eða annað | | dæmi: hún viðurkenndi þjófnaðinn | | dæmi: hinn ákærði viðurkennir ekki að hafa myrt manninn | | dæmi: ég verð að viðurkenna að ég skil þetta ekki |
| | 2 | |
| samþykkja (e-ð) | | dæmi: ríkin hafa viðurkennt sjálfstæði landsins | | <námið> fæst viðurkennt |
| | viðurkenndur |
|