viðlagður
lo
hann er viðlagður, hún er viðlögð, það er viðlagt
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: við-lagður | | heita <þessu> að viðlögðum drengskap sínum | |
| heita þessu og leggja þar við drengskap sinn |
| | <þetta er bannað> að viðlögðum <sektum> | |
|
framburður orðasambands | | ... annars er maður sektaður | | dæmi: þeir eru bundnir þagnarskyldu að viðlagðri refsingu |
|
|