úrkynjaður
lo
hann er úrkynjaður, hún er úrkynjuð, það er úrkynjað; úrkynjaður - úrkynjaðri - úrkynjaðastur
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: úr-kynjaður | | form: lýsingarháttur þátíðar | | lélegri á einhvern hátt en fyrri kynslóðir sömu ættar, vegna innri skyldleika eða sjúkdóms | | dæmi: þessi hundastofn er orðinn úrkynjaður | | dæmi: sumir segja að rómverska keisaraættin hafi verið úrkynjuð | | úrkynjast |
|