Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
uppvakningur no kk
 beyging
 
framburður
 orðhlutar: uppvakn-ingur
 1
 
 þjóðtrú
 draugur sem vakinn hefur verið upp með göldrum
 2
 
 dauður líkami sem hefur lifnað við aftur, stundum í hlutverki óvinar í kvikmyndum og skáldskap
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
upp undan fs upp undir fs/ao uppurinn lo upp úr fs/ao upp úr sér ao upp úr þessu ao upp úr þurru ao upp úr því ao upp úr öllu valdi ao uppvafinn lo uppvakningur no kk uppvarta so uppvask no hk uppvaxandi lo uppvaxtarár no hk ft uppvaxtarskilyrði no hk ft uppveðraður lo upp við fs uppvís lo uppvægur lo uppvöðslusamur lo uppvörtun no kvk uppvöxtur no kk uppþemba no kvk uppþembdur lo uppþembingur no kk uppþornaður lo uppþornun no kvk uppþot no hk uppþvottabursti no kk
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík