Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
upphlutur no kk
 
framburður
 beyging
 orðhlutar: upp-hlutur
 1
 
 íslenskur kvenbúningur, ermalaus bolur hafður við skyrtu, pils, svuntu og skotthúfu
 2
 
 efri hluti slíks kvenbúnings, ermalaus bolur, reimaður og skreyttur, oftast svartur
 [mynd]
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
upphefja so upphefjast so uppheimur no kk upphengdur lo upphiminn no kk upphitaður lo upphitun no kvk upphlaðinn lo upphlaup no hk upphleyptur lo upphlutur no kk upphringing no kvk upphrópun no kvk upphrópunarmerki no hk upphugsa so upphæð no kvk upphækkun no kvk uppi ao uppi no kk uppihald no hk uppiskroppa lo uppistaða no kvk uppistand no hk uppistandandi lo uppistandari no kk uppistöðulón no hk uppivaðsla no kvk uppivöðslusamur lo uppivöðslusemi no kvk upp í ao
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík