upphefja
so
ég upphef, hann upphefur; hann upphóf, við upphófum; hann hefur upphafið
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: upp-hefja | | fallstjórn: þolfall | | 1 | |
| hrósa (e-m/e-u), gera hlut (e-s) sem mestan | | dæmi: læknirinn minn upphefur ágæti lyfsins | | dæmi: hann gerir allt til að upphefja sjálfan sig |
| | 2 | |
| byrja, hefja (e-ð) | | dæmi: presturinn upphóf langan ritningarlestur |
| | upphefjast | | upphafinn |
|