umhverfast
so
ég umhverfist, hann umhverfist; hann umhverfðist; hann hefur umhverfst
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: um-hverfast | | form: miðmynd | | 1 | |
| breytast (í e-ð annað) | | dæmi: heimurinn umhverfðist á nokkrum áratugum |
| | 2 | |
| vera með óhemjuskap | | dæmi: hann umhverfðist þegar hann smakkaði vín |
|
|