| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | hafa traust (á e-u), hafa fullvissu (um e-ð) | | | trúa á <guð> | | |
| | dæmi: hún trúði á endurkomu Jesú | | | dæmi: þeir trúa ekki á líf eftir dauðann | | | dæmi: hann trúir á lækningamátt líkamans |
|
|
| | 2 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | taka orð e-s fullgild | | | dæmi: ég trúi ekki þessari sögu | | | dæmi: hún trúir öllu sem hann segir | | | dæmi: ég trúi því vel að sjóferðin hafi verið erfið |
|
| | 3 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | trúa <henni> fyrir <þessu> | | |
| | treysta henni fyrir þessu | | | dæmi: hann trúði mér fyrir leyndarmálinu | | | dæmi: hún trúir stundum móður sinni fyrir barninu |
|
|
| | 4 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | trúa <henni> til <þess> | | |
| | álíta hana færa um þetta | | | dæmi: ég gæti ekki trúað honum til að stjórna landinu | | | dæmi: ég trúi henni alveg til að svíkja undan skatti |
|
|
