Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum

tónn no kk
 
framburður
 beyging
 1
 
 hljóð með ákveðinn, jafnan, stöðugan sveiflufjölda, frumeining í tónverki
 2
 
 raddblær
 dæmi: hún talaði til hans í hvössum tón
  
orðasambönd:
 gefa tóninn
 
 1
 
 gefa merki um í hvaða tóntegund skuli syngja
 2
 
 gefa með orðavali og/eða látbragði í skyn hvernig samskiptin verði
 senda <honum> tóninn
 
 láta hörð orð falla um hann, skamma hann
 það kveður við nýjan/annan tón
 
 það er öðruvísi talað nú, sagt annað en áður
loðin leit
texti
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík