stöðva
so
ég stöðva, við stöðvum; hann stöðvaði; hann hefur stöðvað
|
|
framburður | | beyging | | fallstjórn: þolfall | | láta (e-n/e-ð) nema staðar, stoppa (e-n/e-ð) | | dæmi: ég stöðvaði bílinn á gatnamótunum | | dæmi: móðir hans stöðvaði hann á leiðinni út | | dæmi: íbúarnir vilja stöðva byggingu háhýsisins | | ekkert fær stöðvað <frægð hans> | | stöðvast |
|