stunda
so
ég stunda, við stundum; hann stundaði; hann hefur stundað
|
|
framburður | | beyging | | fallstjórn: þolfall | | 1 | |
| leggja stund á e-ð, iðka e-ð, vinna við e-ð | | dæmi: hún stundaði nám í hagfræði | | dæmi: hann stundar rannsóknir á sjávardýrum | | dæmi: íbúar héraðsins stunda einkum landbúnað |
| | 2 | |
| heimsækja reglulega e-n stað | | dæmi: hann er ötull við að stunda bari bæjarins |
| | 3 | |
| hafa umsjón með sjúklingi | | dæmi: læknirinn stundar marga sjúklinga |
|
|