áfellast
so
ég áfellist, hann áfellist; hann áfelldist; hann hefur áfellst
|
| |
framburður | | | beyging | | | orðhlutar: á-fellast | | | form: miðmynd | | | oftast með neitun | | | fallstjórn: þolfall | | | ásaka (e-n), finna að (e-m), álasa (e-m) | | | dæmi: hún áfellist hann ekki fyrir að segja skoðun sína | | | dæmi: ég get ekki áfellst hana fyrir að hafa gleymt fundinum |
|