áfellast
so
ég áfellist, hann áfellist; hann áfelldist; hann hefur áfellst
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: á-fellast | | form: miðmynd | | oftast með neitun | | fallstjórn: þolfall | | ásaka (e-n), finna að (e-m), álasa (e-m) | | dæmi: hún áfellist hann ekki fyrir að segja skoðun sína | | dæmi: ég get ekki áfellst hana fyrir að hafa gleymt fundinum |
|