streitast
so
ég streitist, hann streitist; hann streittist; hann hefur streist
|
|
framburður | | beyging | | form: miðmynd | | 1 | |
| streitast á móti | |
| veita viðnám | | dæmi: hann á að fara til tannlæknis en hann streitist á móti | | dæmi: þau streittust á móti storminum |
|
| | 2 | |
| streitast við að <halda rekstrinum gangandi> | |
| reyna að ..., erfiða við að ... | | dæmi: kennararnir streitast nú við að fara yfir ritgerðir |
|
|
|