|
framburður |
| beyging |
| 1 |
|
| lýsandi stjarna í sólkerfinu sem jörðin er á sporbraut um | | | | sleikja sólina | | sólin kemur upp | | sólin sest | | sólin gengur/hnígur til viðar | | það sést ekki til sólar |
|
| 2 |
|
| fastastjarna í himingeimnum |
|
| orðasambönd: |
| sjá ekki sólina fyrir <honum> |
|
| hafa mikið dálæti á honum |
|
| <leiðinn> hvarf eins og dögg fyrir sólu |
|
| leiðinn hvarf mjög snögglega |
|