1
aumur
lo
hann er aumur, hún er aum, það er aumt; aumur - aumari - aumastur
|
| |
 framburður | | |  beyging | | | 1 | | |
| | sem finnur til dálítils sársauka, t.d. vegna meiðsla | | | dæmi: ég er ennþá aum í fætinum eftir að ég datt |
| | | 2 | | |
| | vesældarlegur og lítilfjörlegur, sem ber sig illa | | | dæmi: hann varð svo aumur á svipinn að hún vorkenndi honum |
| | | 3 | | |
| | lágur og lítilmótlegur, lágt settur og auvirðilegur | | | dæmi: hvernig getum við aumir menn strítt gegn náttúruöflunum? |
| | | 4 | | |
| | lélegur, lítilfjörlegur | | | dæmi: þetta var aum frammistaða hjá hljómsveitinni | | | dæmi: þessi aumi blómvöndur kostaði talsverða peninga |
|
|
