| |
 framburður |
| |  beyging |
| | 1 |
| |
| | fallstjórn: þolfall | | | toga (e-ð) í sundur | | | dæmi: ég sleit dálítið af límbandi | | | dæmi: hann slítur bandið með höndunum | | | slíta af sér <hlekkina> | | | slíta sig lausan | | |
| | dæmi: hestarnir slitu sig lausa frá fólkinu |
|
|
| | 2 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | nota (einkum flík, skó) þannig að sér á henni | | | dæmi: ég sleit tvennum skóm í vetur |
|
| | 3 |
| |
| | fallstjórn: þágufall | | | rjúfa (e-ð), stöðva (e-ð) | | | dæmi: fundinum er slitið | | | dæmi: hann sleit sambandinu við hana | | | slíta talinu | | |
|
|
| | 4 |
| |
| | slíta + frá | | |
| | slíta sig frá <lestrinum> | | |
| | hætta að lesa | | | dæmi: hún gat ekki slitið sig frá kvikmyndinni |
|
|
|
| | 5 |
| |
| | slíta + upp | | |
| | slíta upp <blómið> | | |
| | toga það upp með afli | | | dæmi: það er óheimilt að slíta upp viðkvæman gróður |
|
|
|
| | 6 |
| |
| | slíta + út | | |
| | 1 | | |
| | slíta sér út | | |
| | þreyta sig á erfiði | | | dæmi: þau slitu sér út til dauðadags |
|
| | | 2 | | |
| | slíta <flíkinni> út | | |
| | nota hana þangað til hún er ónýt | | | dæmi: hann er að reyna að slíta út þessum buxum |
|
|
|
|
| |  slitinn |
| | slítandi |
