|
framburður | | beyging | | orðhlutar: skiln-ingur | | 1 | |
| það að skilja e-ð, næmleiki á það sem er sagt og gert | | hafa skilning á <fjármálum> | | koma <honum> í skilning um <þetta> | | mæta skilningi | | sýna <henni> skilning | | öðlast skilning á <undirstöðuatriðunum> | | <þetta> er ofvaxið <mínum> skilningi |
| | 2 | |
| það hvernig ber að skilja eitthvað, merking | | dæmi: tannhvalir eru rándýr í þeim skilningi að þeir éta önnur dýr | | leggja <annan> skilning í <orð hans> |
|
|