skarta
so
ég skarta, við skörtum; hann skartaði; hann hefur skartað
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þágufall | | | skreyta sig (með e-u), bera e-ð skrautlegt, flott | | | dæmi: hann skartaði nýjum leðurjakka | | | dæmi: þær skörtuðu dýrum skartgripum | | | skarta sínu fegursta | | |
| | sýna sitt besta, fegursta útlit | | | dæmi: náttúran skartar sínu fegursta í blíðviðrinu |
|
|