skarta
so
ég skarta, við skörtum; hann skartaði; hann hefur skartað
|
|
framburður | | beyging | | fallstjórn: þágufall | | skreyta sig (með e-u), bera e-ð skrautlegt, flott | | dæmi: hann skartaði nýjum leðurjakka | | dæmi: þær skörtuðu dýrum skartgripum | | skarta sínu fegursta | |
| sýna sitt besta, fegursta útlit | | dæmi: náttúran skartar sínu fegursta í blíðviðrinu |
|
|