skammta
so
ég skammta, við skömmtum; hann skammtaði; hann hefur skammtað
|
| |
framburður | | | beyging | | | fallstjórn: þágufall + þolfall | | | útdeila (t.d. mat) í ákveðnum skömmtum | | | skammta <honum> <matinn> | | | skammta <á diskana> | | | það er naumt skammtað | | | dæmi: hundinum er skammtaður matur tvisvar á dag | | | dæmi: hún skammtaði súpuna við borðið | | | dæmi: þjónninn bar fram matinn og skammtaði á diskana |
|