skammta
so
ég skammta, við skömmtum; hann skammtaði; hann hefur skammtað
|
|
framburður | | beyging | | fallstjórn: þágufall + þolfall | | útdeila (t.d. mat) í ákveðnum skömmtum | | skammta <honum> <matinn> | | skammta <á diskana> | | það er naumt skammtað | | dæmi: hundinum er skammtaður matur tvisvar á dag | | dæmi: hún skammtaði súpuna við borðið | | dæmi: þjónninn bar fram matinn og skammtaði á diskana |
|