sjálfsagður
lo
hann er sjálfsagður, hún er sjálfsögð, það er sjálfsagt; sjálfsagður - sjálfsagðari - sjálfsagðastur
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: sjálf-sagður | | sem segir sig sjálfur, eðlilegur | | dæmi: honum fannst sjálfsögð kurteisi að ganga inn síðastur | | að sjálfsögðu | |
| | sjálfsagður hlutur | |
| dæmi: ég lít ekki á þessar aukagreiðslur sem sjálfsagðan hlut |
| | <hann sest inn í stofu> eins og ekkert sé sjálfsagðara | |
| dæmi: hún spurði mig nærgöngulla spurninga eins og ekkert væri sjálfsagðara |
| | að sjálfsögðu | | sjálfsagt |
|