sjálfsagður
lo
hann er sjálfsagður, hún er sjálfsögð, það er sjálfsagt; sjálfsagður - sjálfsagðari - sjálfsagðastur
|
| |
framburður | | | beyging | | | orðhlutar: sjálf-sagður | | | sem segir sig sjálfur, eðlilegur | | | dæmi: honum fannst sjálfsögð kurteisi að ganga inn síðastur | | | að sjálfsögðu | | |
| | | sjálfsagður hlutur | | |
| | dæmi: ég lít ekki á þessar aukagreiðslur sem sjálfsagðan hlut |
| | | <hann sest inn í stofu> eins og ekkert sé sjálfsagðara | | |
| | dæmi: hún spurði mig nærgöngulla spurninga eins og ekkert væri sjálfsagðara |
| | | að sjálfsögðu | | | sjálfsagt |
|