|
framburður |
| beyging |
| 1 |
|
| mjakast niður, fara hægt og hægt niður | | dæmi: hún lét sjónaukann síga hægt | | dæmi: lyftan seig niður og stöðvaðist | | dæmi: höfuð hans seig niður á bringu | | dæmi: vatnið sígur niður í jarðveginn | | dæmi: loftið hefur sigið úr dekkinu | | dæmi: gólfið hefur sigið í miðjunni | | síga saman | |
| dæmi: bíógestir sigu saman í sætunum af spenningi |
| | síga í bjarg | |
| fara í kaðli niður í fuglabjarg eftir eggjum |
|
|
| 2 |
|
| hafa hæga framvindu | | dæmi: dagarnir sigu áfram | | dæmi: rökkrið seig á fyrir utan gluggann | | það sígur á seinni hlutann | |
| síðari hlutinn er hafinn (og endir í nánd) | | dæmi: nú var farið að síga á seinni hluta leiðarinnar |
| | það sígur á <skólaárið> | |
| skólaárið er langt komið | | dæmi: það er farið að síga á jólafríið |
|
|
| 3 |
|
| það sígur í <hana> | |
| hún fyrtist við, reiðist nokkuð | | dæmi: það var farið að síga í kennarann |
|
|
| 4 |
|
| láta undan síga | |
| gefa eftir, hörfa | | dæmi: herdeildin varð að láta undan síga | | dæmi: regnskýin létu loks undan síga fyrir sólinni |
|
|
| 5 |
|
|
| orðasambönd: |
| láta ekki deigan síga |
|
| gefast ekki upp (við mótlæti) | | dæmi: verkfallsmenn létu ekki deigan síga og höfðu sigur að lokum |
|
| það er farið að síga á ógæfuhliðina |
|
|
| <mér> sígur í brjóst |
|
|
| sígandi |
| siginn |