samhæfður
lo
hann er samhæfður, hún er samhæfð, það er samhæft; samhæfður - samhæfðari - samhæfðastur
|
|
framburður | | beyging | | orðhlutar: sam-hæfður | | form: lýsingarháttur þátíðar | | 1 | |
| stilltur saman, samræmdur | | dæmi: samhæfðar lögregluaðgerðir |
| | 2 | |
| (tölva, tæki) | | sem vinnur á líkan hátt og annar búnaður, þannig t.d. að ein tegund tækis getur notað forrit sem gert er fyrir aðra tegund |
| | samhæfa |
|