Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
ræfill no kk
 
framburður
 beyging
 1
 
 ómerkilegur maður, ónytjungur
 dæmi: hún tók saman við algjöran ræfil
 2
 
 oftast með greini
 lætur í ljós vorkunnsemi við e-n sem á bágt: vesalingurinn, auminginn
 dæmi: hann er búinn að eiga mjög erfitt, ræfillinn
 3
 
 mjög slitinn hlutur
 dæmi: sófinn er orðið hálfgerður ræfill
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
ræðisskrifstofa no kvk ræðuhöld no hk ft ræðumaður no kk ræðumennska no kvk ræðupúlt no hk ræður lo ræðuskörungur no kk ræðusnillingur no kk ræðustóll no kk ræfildómur no kk ræfill no kk ræfilsgarmur no kk ræfilsgrey no hk ræfilslegur lo ræfilstuska no kvk ræflarokk no hk rægja so rækall no kk rækilega ao rækilegur lo rækja no kvk rækja so rækjuafli no kk rækjubátur no kk rækjukokkteill no kk rækjusalat no hk rækjuveiðar no kvk ft rækjuvinnsla no kvk ræksni no hk rækt no kvk
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík