ryðja
so
ég ryð, hann ryður; hann ruddi; hann hefur rutt
|
| |
 framburður | | |  beyging | | | 1 | | |
| | fallstjórn: þolfall | | | færa hluti burt (úr e-u), rýma (e-ð) | | | dæmi: þeir ruddu salinn til að krakkarnir kæmust allir inn | | | dæmi: það varð að ryðja siglingarleið gegnum ísinn | | | ryðja <grjótinu> burt | | |
| | fallstjórn: þágufall | | | dæmi: við ruddum burt öllu drasli úr stofunni | | | dæmi: hún hefur rutt öllum hindrunum úr vegi til að verða prófessor |
| | | ryðja sér braut/leið | | |
| | fallstjórn: þágufall + þolfall | | | hreinsa frá t.d. tré til að komast leiðar sinnar | | | dæmi: við ruddum okkur braut gegnum skóginn |
|
| | | 2 | | |
| | ryðja (út) úr sér / upp úr sér <þessum orðum> | | |
| | fallstjórn: þágufall | | | segja þessi orð hratt og ákaft | | | dæmi: hann ruddi úr sér fjórum vísum í afmælinu |
|
| | | 3 | | |
| | fallstjórn: þágufall | | | ryðja sér til rúms | | |
| | öðlast útbreiðslu, verða algengur | | | dæmi: svona skór hafa verið að ryðja sér til rúms að undanförnu |
|
| | |  ryðjast | | | ruddur |
|
|
|
