Íslensk nútímamálsorðabók

Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
nef no hk
 
framburður
 beyging
 1
 
 sá hluti andlits sem skagar lengst fram á andliti, goggur (á fugli)
 fitja upp á nefið
 sjúga upp í nefið
 taka í nefið
 bora í nefið
 2
 
 e-ð sem líkist dýrs- eða mannsnefi að lögun t.d. á flugvél
 dæmi: togið rólega í stýrishjól og lyftið nefinu upp fyrir sjóndeildarhring
  
orðasambönd:
 gefa <honum> langt nef
 
 sýna honum óvirðingu með því að hunsa hann
 hafa bein í nefi/nefinu
 
 vera ákveðinn, vita hvað maður vill
 hafa munninn fyrir neðan nefið
 
 kunna að svara fyrir sig
 hafa nef fyrir <viðskiptum>
 
 hafa mikið vit á viðskiptum
 ná ekki upp í nefið á sér
 
 vera mjög reiður
 reka inn nefið
 
 líta inn, koma í stutta heimsókn
 stökkva upp á nef sér
 
 snöggreiðast
 vera með nefið niðri í öllu
 
 skipta sér af öllu
 <þau> stinga saman nefjum
 
 .. tala laumulega um eitthvað
á ð é í ó ú ý þ æ ö
loðin leit
texti
neðanvert ao neðan við fs/ao neðar ao neðarlega ao neðra ao neðri lo neðribekkingur no kk neðrigómur no kk neðrivör no kvk neðstur lo nef no hk nefbein no hk nefbrjósk no hk nefbrjóta so nefbroddur no kk nefbrot no hk nefbrotinn lo nefbrotna so nefdýr no hk nefhjól no hk nefhljóð no hk nefhol no hk nefkveðinn lo nefkvæður lo nefmæltur lo -nefna no kvk nefna so nefnari no kk nefnast so nefnd no kvk
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum
Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík