|
framburður | | beyging | | orðhlutar: náttúru-barn | | 1 | |
| sá eða sú sem er í nánum tengslum við náttúruna, náttúruunnandi | | dæmi: hann var mikið náttúrubarn og hvarf stundum upp á fjöll dögum saman |
| | 2 | |
| sá eða sú sem er óspilltur af siðmenningu | | dæmi: óspillt náttúrubörn regnskóganna |
|
|