1
minnast
so
hann minnist; hann minntist; hann hefur minnst
|
|
framburður | | beyging | | form: miðmynd | | fallstjórn: eignarfall | | kalla fram minningar um (e-ð) | | dæmi: hann minntist æskuáranna í sveitinni | | dæmi: við minntumst gamla forstöðumannsins í veislunni | | minnast þess ekki | |
| muna það ekki | | dæmi: hún minnist þess ekki að hafa ekið of hratt |
| | vel á minnst | |
| | minna |
|