metinn
lo
hann er metinn, hún er metin, það er metið; metinn - metnari - metnastur
|
|
framburður | | beyging | | form: lýsingarháttur þátíðar | | vera mikils metinn | |
| vera í miklu áliti | | dæmi: hún er mikils metinn jarðfræðingur |
| | vera vel metinn | |
| vera í miklu áliti, njóta vinsælda | | dæmi: presturinn er vel metinn hjá söfnuðinum |
| | <starfið> er <einskis> metið | |
| það er í (of) litlu áliti (miðað við það sem það á skilið) |
| | meta |
|