|
framburður |
| beyging |
| fallstjórn: (þolfall +) þágufall |
| fela (e-ð), dylja (e-ð) |
| dæmi: hann gat ekki leynt áhyggjum sínum |
| dæmi: hún leyndi því að hún væri barnshafandi |
| dæmi: hann vildi ekki leyna hana sannleikanum lengur |
| leyna <vonbrigðum sínum> fyrir <honum> |
| það leynir sér ekki |
|
| það er augljóst | | dæmi: það leyndi sér ekki að hún var ánægð með gjöfina |
|
| leynast |
| leyndur |