leiður
lo
hann er leiður, hún er leið, það er leitt; leiður - leiðari - leiðastur
|
|
framburður | | beyging | | 1 | |
| sem er uppfullur af leiða, dapur | | dæmi: hún var leið vegna missættis þeirra |
| | 2 | |
| ógeðfelldur | | dæmi: það er leiður ávani að naga neglurnar |
| | orðasambönd: | | vera leiður á <náminu> | |
| | það er leitt að <þú ert á förum> | |
| það er leiðinlegt að þú ert að fara |
| | <mér> þykir leitt <að hafa brotið bollann> | |
| mér þykir fyrir því að hafa brotið bollann |
|
|